نحو? واکنش پليس به احساساتي که در چهر? برخي شهروندان ظاهر مي‌شود مي‌تواند پيامدهاي بسيار جدي به همراه داشته باشد. اگر يک چهر? هراسان با حالتي عصباني يا پرخاشگرانه اشتباه گرفته شود، مي‌تواند به معناي فرق بين زندگي و مرگ باشد. چنين تفاوت‌هايي در درک چهره ممکن است بر همه چيز تأثير بگذارد، از نحو? برخورد مجريان قانون با يک مظنون گرفته تا مدت زماني که مربيان براي دانش‌آموزان صرف مي‌کنند و حتي نحو? واکنش کارفرمايان به متقاضيان کار. بنابراين، جامعه نمي‌تواند به انجام اين اشتباهات ويرانگر ادامه دهد و آموزش همدلي براي تغيير اين مسير به شدت نياز است. ما بايد مراقب باشيم و توجه داشته باشيم که چه زمان‌هايي ادراکات همدلي‌مان منجر به نگراني همدلانه و پاسخ‌هاي دلسوزانه نمي‌شود. همان‌طور که خواهيم ديد، ظرفيت همدلي حالتي ايستا نيست، نوسانات قابل توجهي دارد و نگراني همدلان? ما ابزار سنجش خوبي براي اوقاتي است که مهارت‌هاي همدلي‌مان کمرنگ مي‌شوند.