داستان از آنجا آغاز شد كه صدها سال ساربانان در سفرهاي طولاني و سخت خويش و در تنهايي و غربت چند ماهه و گاه چند ساله زير لب زمزمه مي كردند و گاه به آواز مي خواندند تجربه هاي نغز و شيرين گفته هاي پند آموز ديرين و دلتنگي ها و غصه هاي غم آگين را و شترهاي سماعي كه به اين زمزمه ها عادت داشتند پشت سر ساربان مي رفتند...