در سال هاي دهه ي سي، يهودستيزي به پديده اي مبتذل و پيش پا افتاده تبديل شد و فرض توطئه ي جهاني يهوديان به هيچ ادله و استدلالي نياز نداشت اين ابتذال در معناي آرنتي کلمه به تکيه گاهي بدل شده بود براي نفرت و محکوميتي که به يک قتل عام منجر شد. در عين حال، هايدگر فيلسوف خشونت بارترين صورت بندي چنين دکسايي را در تفکرش ادغام کرد و مسلم گرفت که يهوديان موجب انهدام مغرب زمين مي شوند. ژان لوک نانسي اما در اين کتاب از بحث يهودستيزي گامي فراتر مي گذارد و با اشاره به دفترهاي سياه که بخش زيادي از جهان فکري فيلسوف را بدنام کرده اند، نشان مي دهد که ابتذال هايدگر نه از انديشه هستي ، بلکه از انديشه ي تاريخ تقدير يکتا و تمناي پرشور يک «سرآغاز جديد» نشأت مي گيرد؛ افتتاح بنيادگذاري و هستن در امر آغازين که همانا وسوسه ي ديرين متافيزيک است.