هرچه کودک در سال‌هاي آغازين زندگي، توانايي بيشتري در انجام دادن تمرين‌هاي نقاشي و رنگ‌آميزي پيدا کند، به‌مرور قابليت‌هاي بيشتري در زمينه‌ي بهبود يادگيري، توانمندي‌هاي ذهني و جسمي، اعتمادبه‌نفس، توانايي تشخيص تفاوت‌ها (رنگ، اندازه، طول، عرض، تعداد و…)، بالا رفتن دقت و درک ظرافت‌ها، تخليه‌ي هيجانات با به کار بردن رنگ‌ها و شيوه‌‌هاي مختلف رنگ‌آميزي پيدا مي‌کند. همين امر موجب دوري کودک از انزوا در گروه و به دست آوردن توانايي مشارکت و معاشرت در جمع همسالان مي‌شود؛ قابليتي که با گذشت زمان، سبب پيشرفت او در جمع، گروه و جامعه خواهد شد.