اين كتاب گزارشي جامع و تحليلي از جنبش اصلاح آموزشي در ايران قرن نوزدهم است و به اصلاح آموزشي در متن گسترده‌تر فرايند مدرن‌سازي در جامعه ايران مي‌پردازد. نظام جديد، دارالفنون، مدارس جديد، مدارس خارجي، ميسيونري اقليت‌ها، اعزام دانشجويان به خارج، و انجمن معارف، از جمله موارد بحث‌هاي آن كتاب است. كتاب به فرآيند مدرن‌سازي و تنگناهاي فراروي آن، دشواري‌هاي تحول سياسي و اجتماعي، چالش‌هاي بين افكار و نهادهاي مدرن و سنتي مي‌پردازد، جدل بين ديدگاه هاي رقيب را در حوزه سياست،‌جامعه و فرهنگ ايران پي مي‌گيرد، و پيش زمينه‌ها و هدف‌هاي اصلاحي انقلاب مشروطيت و پس از آن را روشن مي‌سازد.