تصور نويسندگان (آموختن براي فردا) بر اين است: همان گونه كه موضوعات مربوط به آينده، اجتماعي و سياسي هستند، آموزشي نيز به حساب مي آيند. فراتر از آن،بسياري از آن ها بر اين باورند كه پيش شرط آموزش آينده،پرداختن به زير ساخت هاست.شايد بتوان آينده را انقلابي در وقايع جاري دنياي امروز نام گذارد؛ كوشش براي آزادي زنان و هوشيار ساختن تمامي نژادها، تلاش براي تعيين جايگاه واقعي جوانان در سيستمي كه تمايل به بيرون راندن آن ها از مراكز تصميم گيري و محدود كردن آن ها در محيطي بسته دارد. به اين دلايل مختلف،بر اين باورم كه در كتاب حاضر، مفاهيمي وجود دارد كه تنها در پس ديوارهاي كلاس درس و فراتر از زمان حال به دست مي‌آيد.