شرحي موجز و در عين حال فراگير از حيات فکري زيگموند فرويد، از آغاز تجارب باليني او در وين دهه‌ي 1880 تا سال‌هاي پاياني زندگي اش در دهه 1930 در لندن. اين نگاه گاهشمارانه به وضوح نشان مي دهد که چگونه آراي فرويد پيوسته غنا يافتند و در قالبي درمانگرانه ريخته شدند. از آنجا که رهيافت‌هاي او، شامل مفاهيمي مانند عقده‌ي اديپ و تأويل رويا، همچنان بر بسياري از رشته‌هاي دانش اثرگذارند، اين درآمد گيرا و خواندني هم به کار اهل فن مي آيد و هم براي هر علاقه مند به روانکاوي و تاريخ انديشه جذاب است. آنچه فرويد در جايگاه يکي از نوآورترين و انقلابي‌ترين چهره‌هاي قرون نوزدهم و بيستم، به تاريخ انديشه افزود، به رغم مناقشات و انتقادات، هنوز زنده و پويا است.