آثار متاخر هايدگر تلاش دارند تا در غياب بعضي از مفروضات بسيار اساسي اي كه ديرزماني بر فلسفه و فهم عرفي حاكم بوده اند به تفكر بپردازند، و اين يكي از دلايلي است كه چرا اين آثار مي توانند چنين گيج كننده باشند. به رغم دشواري و اهميت اين نوشته ها، مايه ي حيرت است كه راهنماهاي اندكي براي خوانش اين آثار وجود دارند، به خصوص در مقايسه با شمار شروحي بر هستي و زمان نوشته شده اند. به گمانم اين كمبود تا اندازه اي ناشي از پيچيدگي اين آثار و غياب شاه كاري است كه مي توانست اين مرحله ي سير فكري هايدگر را بازنمايي كند، آن گونه كه هستي و زمان دوره ي نخست سير فكري او را بازنمايي مي كند. راه حل من براي اين مساله، نگارش شرح هايي براي جستار هايي است كه در يك جنگ، يعني در آثار اساسي او گردآوري شده اند. تمام هدف من روشن سازي ساختار هر جستار بوده است، بدين صورت كه نقشه راهي به دست خواننده دهم تا با آن بتواند راه خوش را بيابد، نه اين كه صرفا ايده هاي هايدگر را در نثري سر راست تر عرضه كنم. (بخشي از متن كتاب)