گوزن سياه از مسئوليت «زنده نگه داشتن درخت شكوفاي قومش» كه همه عمر با او بود، رنج‌ها كشيد. اگرچه نيروي آن را يافته بود كه ملت‌ را به راه‌هاي نياكانش رهبري كند، اما نمي‌دانست چطور بايد به اين شهود زندگي ببخشد. از حس سرشار رسالتش پيدا بود كه گوزن سياه مي‌خواهد اين كتاب نوشته شود تا آيين‌هاي بزرگ اوگلالا سو در آن روشنگري شود، چون اميدوار بود كه از اين راه قومش فهم بهتري از حقايق سنت‌هاي سرخ‌پوستي پيدا كند. شايد همين‌طور هم سفيدپوست‌ها.