مولير در بزرگ‌ترين آثارش به نقد و تحليل بي‌رحمانه‌ي خلق‌وخوي آدمي، كاويدن ريشه‌ي حماقت‌هاي بشري و تحليل پندارهاي نادرست انسان مي‌پردازد. هيچ‌كس مانند او مبناي «كميك»اش را تا اين اندازه دقيق بر ناآگاهي، حسادت، توهم، ريا، دروغ، گيجي و كوري شخصيت انسان در معناي عامش استوار نكرده‌است. و ضمنا، در مقابل،‌هيچ درام‌نويسي چون او و در دوره‌ي او، در آثارش تا اين حد از لذت زندگي، احترام به آزادي، ارزش دوستي و ستايش صداقت سخن نگفته است