همه‌ي ما كم‌وبيش اين موارد را در زندگي خود تجربه كرده‌ايم. از جايگاهمان در جهان مطمئن نيستيم و هدفمان از زندگي را فراموش مي‌كنيم. ما زماني شروع به تحليل رفتن مي‌كنيم كه علت آن‌چه را انجام مي‌دهيم، به‌دست فراموشي مي‌سپاريم. برخي مردم وقتي چنين چيزهايي را مي‌شنوند، سري تكان مي‌دهند تا نشان دهند از شنيدن اين موضوعات خسته شده‌اند. آن‌ها تصور مي‌كنند درباره‌ي دنيايي تخيلي و رويايي صحبت مي‌كنيم. اما حقيقت اين است كه ما به‌خاطر اين كه زندگي آسان است، مثبت‌گرا نيستيم، ما مثبت‌گرا هستيم چرا كه زندگي مي‌تواند سخت شود. مثبت‌گرايي زندگي را تغيير مي‌دهد و يك مزيت رقابتي در ورزش، كسب‌وكار و سياست محسوب مي‌شود. در شرايطي كه بدبين‌ها درباره‌ي آينده غرولند مي‌كنند، منفي‌باف‌ها تصويري تاريك از آينده‌ ترسيم مي‌كنند و واقع‌بين‌ها به حرف زدن درباره‌ي آينده اكتفا مي‌كنند، اين خوش‌بين‌ها هستند كه با كمك ديگران، سخت تلاش مي‌كنند تا آينده را بسازند.