جمع ميان سامان‌دهي زندگي فرد و جامعه و تعريف و حمايت از آزادي‌هاي فردي،‌به عبارتي ميان قانون و آزادي، يكي از بنيادي‌ترين مسائل در قلمرو حقوق عمومي است. قانون در پي تحديدي آزادي‌ها، به ويژه از طريق نظام حقوق كيفري، است.پرسش اما آن است كه معيار بنيادين قانون براي اين محدودسازي چيست. آيا اخلاق متعارف است؟ مباحث اين كتاب، كه پيرامون اين مسئله شكل گرفته‌اند، گويي تازگي جاودانه دارند؛ هم‌چنان در پهنه عالم مسئله روز آدميان‌اند و در زيست‌بوم ايران اهميتي دوچندان يافته‌اند. ملاحظه مي‌شود كه نظريه حقوقي از جمله با چنين مسائل ذهن‌سوزي دست به گريبان است و راهي طولاني در پيش است تا سنگلاخ‌هاي پردازش نظريه‌اي مستقل در باب حقوق معاصر براي جامعه ايران طي شود. مباحث كتاب حاضر بي‌گمان درآمدي به فلسفه‌هاي حقوق كيفري و حقوق عمومي به شمار مي‌آيند.