اواخر شب سی‌ام ژانویه 1933، هنگامی که از خیابان‌های شهر «وین» به سوی ایستگاه جنوبی راه آهن، جایی که باید قطار ما را به کرانه‌های دریای خزر می‌رسانید، در حرکت بودیم، همه جا غرق در نور بود و مردم با ظاهری آراسته و نظیف، تازه از کنسرت‌ها و تئاترها با شتاب خارج می‌شدند...