مادر: اي کاش آن‌‌‌‌وقت‌‌‌‌ها مي‌‌‌‌فهميدم که بزرگترين ارمغاني که پول براي آدم مي‌‌‌‌آورد، اين است که مي‌‌‌‌تواند به تو استقلال ببخشايد. اگر آنقدر خوش‌‌‌‌شانس هستي که به اندازه کافي پول بدست بياوري، نگه‌‌‌‌داشتن آن را هم خوب ياد بگير ولي چشم‌‌‌‌تنگ نباش. زيرا از درون تو را پژمرده مي‌‌‌‌سازد و در چهره‌‌‌‌ات نمايان مي‌‌‌‌سازد به‌‌‌‌قدري که خودت از ديدن خودت شوکه خواهي شد. بخشنده باش تا بر تو ببخشايند. پسر: من در مورد اين‌که مردي خودساخته هستم لاف بيجا نمي‌‌‌‌زنم. قطعا من با امتيازات و فرصت‌‌‌‌هاي فوق‌‌‌‌العاده‌‌‌‌اي بزرگ شدم که ديگران از آن محروم بودند. شما تمام مخارج تحصيل مرا پرداخت مي‌‌‌‌کرديد و در خيلي زمينه‌‌‌‌هاي بي‌‌‌‌شمار ديگر خوش‌‌‌‌اقبال بوده‌‌‌‌ام ولي اگر معتقد بودم که پشتوانه مالي خوبي دارم که به آن اتکا کنم شايد راه‌‌‌‌هاي ديگري را در زندگي انتخاب مي‌‌‌‌کردم و شک دارم که اين‌‌‌‌گونه سخت‌‌‌‌کوش مي‌‌‌‌شدم و به‌‌‌‌طور يقين وقتي دوازده سالم بود شروع به‌‌‌‌کار نکرده بودم تا پول‌‌‌‌هايم را جمع کنم.