در اصفهان، جوي‌هاي منشعب از زاينده‌رود را «مادي» ناميده‌اند. يكي از گسترده‌ترين و در عين حال كهن‌ترين اين مادي‌ها، مادي فدن است. در متون، ردپاي مادي فدن را مي‌توان تا زمان ورود عباسيان به اصفهان پي گرفت.آورده‌اند در اين زمان مسجد جامع و كاخ ايوب‌بن زياد را در مقابل يك‌ديگر در كنار مادي فدن بنا كردند. در دوره صفويه با پايتختي شهر اصفهان، مادي‌ها به منزله عنصري شهري بيش از پيش اهميت يافت، چنان كه در بسياري از فضاهاي شهري آب جاري شد و بناهاي گوناگوني در كنار مادي‌ها ساختند. مادي فدن نيز در آن دوره به علت گستردگي‌اش درون اصفهان و تامين آب شهر، رابطه تنگاتنگ با زندگي شهري اصفهان صفوي داشت. در «داستان مادي فدن» به بررسي جايگاه اين مادي در اصفهان دوره صفويه پرداختيم. اثر اين مادي را در نظام مادي و غير مادي شهر، چگونگي شكل‌گيري فضاهاي گوناگون، شامل فضاهاي باز شهري و معماري در كنار آن بررسي كرديم. از آنجا كه معماري و زندگي جدا نشدني‌اند، در اين بررسي، بخشي از زندگي جاري در كنار مادي فدن نيز آشكار شده است.