مورخان مدت هاي مديدي است كه در مورد بي‌ثباتي ذهني آشكار اين رهبران بزرگ و وحشتناك دچار حيرت شده‌اند: ناپلئون، لينكلن، چرچيل، هيتلر، و ديگران. در كتاب جنون و نبوغ، نصير قائمي، مدير برنامه اختلالات خلقي در مركز پزشكي تافتس، كشف تاريخي تكان‌دهنده‌اي در رابطه با ارتباط قوي ميان بيماران رواني و رهبري ارائه مي‌دهد و اين فرضيه‌ي بحث‌برانگيز و قانع‌كننده را مطرح مي‌كند: ويژگي‌هايي كه بيان‌گر اختلالات خلقي آنان است، سازنده بهترين رهبران در زمان بحران مي‌باشند. اين كتاب با توجه به اهميت واقع‌گرايي ناشي از افسردگي در لينكلن نسبت به رهبري بي‌زرق و برق افراد عاقلي هم‌چون نويل چمبرلين، بسياري از مهم‌ترين ادراكات ما از ذهن را دگرگون مي‌سازد.