همواره بر اين باور بوده‌ام که اعتنا يا عدم اعتنا به بعضي مقوله‌ها و موضوع‌ها، نتايجش را در سخنان و نوشته‌هاي گوينده و نويسنده آشکار مي‌سازد و بالطبع اين نتايج در ميان آحاد جامعه منتشر شده و تعميم مي‌يابند. توجه به جايگاه واقعي شخصيت‌ها، شناخت اسطوره و دنياي پيچيده و تودرتويش که با ظاهر ساده‌اش منافات دارد، درک و دريافت علمي از نسبي‌گرايي در زمره‌ي اين موضوع‌ها هستند. نکته‌ي قابل توجه آن است که اين موضوع‌ها به طرزي باور نکردني با يکديگر مرتبط هستند و درک هر چه بهتر از يکي، باعث درک و دريافت هر چه کامل‌تر از موضوع‌هاي ديگر مي‌شود.