همه ي دانه ها براي جوانه زدن به پنهان شدن در خاک نيازمندند... درک اين حقيقت، به ما مي آموزد که از پس ديده نشدن، ديده شدن مي آيد... غزل 390 تا نگويي در زمستان باغ را مستي نماند مدّتي پنهان شدست از ديده ي مکّار مست بيخ هاي آن درختان مي نهاني مي خورند روزکي دو صبر مي کن تا شود بيدار مست