در اين كتاب، يالوم به دو چالش اصلي هستي از نگاه درمان‌جويانش، و تا حدي شخص خود، مي‌پردازد: تقلا براي پرمعنا زيستن و با انتهاي ناگزير هستي كنار آمدن، اين كتاب نيز بر مبناي روايات يالوم و گفتگوهايش با مراجعينش شكل گرفته و در قالب رماني هستي‌گرايانه نگاشته شده است. اين كتاب با زباني طنزآلود، بي‌تكلف، و اغلب تكان‌دهنده، صادقانه از سختي‌ها و مبارزه انسان‌ها براي بقا حكايت مي‌كند. درعين‌حال، يالوم ميوه‌هاي اصلي زندگي مانند عشق، دوستي و خانواده را وسايل و شيوه‌هاي اصلي تحمل زندگي قلمداد مي‌كند. او در اين اثر سعي دارد به خوانندگان بياموزد كه حتي در مقابله با وحشت مرگ نيز مي‌توان با ايجاد رابطه‌اي ياري‌دهنده به افراد كمك كرد تا دنياي دروني خود را از اغتشاش، ابهام، درد و رنج رهايي بخشند. عنوان اين كتاب از كتاب تاملات ماركوس آورليوس، فيلسوف رواقي و امپراتور روم، برگرفته شده است. وي حاصل تاملات خود درباره امور بنيادين حيات آدمي را در آن كتاب به رشته تحرير كشيده است.