در ساختار كتاب حاضر منطقي مشخص به‌كار گرفته شده است. بدين‌ترتيب نخست رويكردي انسان‌شناختي تاريخي در نظر بوده است كه در آن منشأ و تحول شهرها از ابتدا تا امروز و چشم‌اندازي به‌سوي آينده مورد بررسي قرار گيرد. سپس تلاش شده است تصويري از نظريه‌هاي پيشين و كنوني دربارهٔ شهر ارائه شود تا چارچوب نظري مشخصي كه انسان‌شناسي شهري درون آن به پژوهش ميداني مي‌پردازد معلوم شود. فصل سوم كتاب را بايد مهم‌ترين بخش از نقطه‌نظر انسان‌شناسي به‌حساب آورد زيرا در آن به مجموع مفاهيم اساسي و موضوع‌هاي انسان‌شناسي شهري پرداخته شده است. فصل چهارم، درحقيقت مقدمه‌اي است براي ورود به عرصهٔ جديد و بسيار گستردهٔ انسان‌شناسي شهري ايران كه اميدواريم بتوانيم در آينده‌اي نه‌چندان دور به‌صورت تفصيلي آن را باز كنيم، و سرانجام آخرين فصل كتاب به تشريح روش‌هاي خاص انسان‌شناسي به‌ويژه در حوزهٔ شهري يعني در جوامع پيچيده اختصاص دارد.