كتاب حاضر كه به گفته مولف آگاه و مصنف آن در پيشگفتارش بر چاپ نخستين، نه تذكره شعر است و نه منتخبات آثار و نه چيزي از قبيل تاريخ ادبيات به معني اخص كلمه، بلكه تحقيق ادبي در يك دوره يكصدوپنجاه ساله تاريخ ايران است از بازگشت ادبي تا آستانه شعر نو، از صبا تا نيما؛ از نظر پژوهش در آنچه تاريخ و نقد ادبي خوانده مي‌شود بسيار عالمانه تاليف شده است و دور از غرض‌ورزي. همين ارزش علمي و تحقيقي كتاب سبب شد تاز از اسفندماه 1350 تا نيمه سال 1357 پنج بار طبع و نشر شد و ناياب گشت، و بسياري از استادان و صاحب‌نظران در مسايل تاريخي و ادبي را بر آن داشت تا در نشريه‌هاي وزين كشور درباره آن قلم زدند و اظهار نظر كردند.