پرسش از هنر بودن هنر یا همان ماهیت هنر که آرتور دانتو در کتاب حاضر مطرح می‌کند، در واقع همان پرسشی است که نخستین بار افلاطون در محاوره جمهوری با ارائه تعریفی از هنر در صدد پاسخ‌گویی به آن بر آمد. بنابراین، طرح این پرسش بنیادین و پیچیده فی‌نفسه از حیث موضوع تازگی ندارد، منتها وجه نوین و قابل توجه این کتاب، رویکرد منحصر به فرد دانتو به این پرسش از طریق ارایه تعریفی جامع از اثر هنری به «معنای مجسم»، آن هم با بهره‌گیری از آرای فیلسوفانی نظیر دکارت، کانت و هگل و آثار هنرمندانی هم‌چون میکل‌آنژ و پوسن تا دوشان و وارهول است.